Daniel Blumberg, ma już za sobą szereg nie do końca satysfakcjonujących projektów artystycznych. Opuszczając formacje: Cajun Dance Party, Yuck, Oupa, Hebronix, niespokojny duchem londyńczyk, wybrał indywidualną ścieżkę rozwoju. Po pięciu latach awangardowych eksperymentów, solowym projektem Minus [2018], odcina się od przeszłości i wkracza w świat wolnej improwizacji, gdzie odnajduje swoje miejsce i pewność siebie. Nagrany w ciągu pięciu dni odosobnienia na walijskiej wsi Minus , już od pierwszych taktów uwalnia charakter całego przedsięwzięcia. To nie jest płyta, która brzmi szczególnie skrupulatnie, biorąc pod uwagę jej swobodną spontaniczność. Delikatnie podane linie melodyczne fortepianu często kontrastują z gwałtownymi wybuchami skrzypiec, saksofonu, wiolonczeli i kontrabasu. Wymienione instrumenty, czasami przelewają nuty z niepohamowaną przemocą, lub skrzypią złowieszczo w tle. To siedem kompozycji, których estetyka nie jest radykalnie eksperym...
o muzyce z kulturą