Markomania

W północno-wschodniej części Londynu, przy Foulden Road w pobliżu stacji benzynowej, z łatwością da się zauważyć stary budynek magazynowy i czarne drzwi prowadzące do jego wnętrza. Na pierwszy rzut oka dyskretnie umieszczony szyld Total Refreshment Centre , raczej nie skojarzy się z działalnością muzyczną, ale własność Lex Blondina – paryskiego muzyka i animatora kultury, w rzeczywistości pełni rolę studia nagraniowego, a od dwunastu lat, również przestrzeni klubowej stworzonej z myślą o początkujących jazzmanach. W ciągu ostatniej dekady społeczność krążąca wokół TRC znalazła się w centrum awanturniczej sceny jazzowej wychodzącej daleko poza Wielką Brytanię, a zespoły takie jak Comet Is Coming czy Moses Boyd zyskały międzynarodowe uznanie, rozsławiając londyńską miejscówkę. Gdy popularność Total Refreshment Center i powiązanych z nią artystów zaczęła rosnąć, skargi na hałasy dobiegające z klubu skłoniły Radę Dzielnicy do odmowy przedłużenia licencji na muzykę na żywo. Scena koncertow...

Artyści zawsze chętnie nagrywali utwory Leonarda Cohena. Zjawisko sięga 1969 roku, kiedy Roberta Flack umieściła własną wersję Hey, That's No Way To Say Goodbye na debiutanckiej płycie First Take . Później, co bardziej udane covery kanadyjskiego barda, skutecznie podtrzymywały jego legendę i na wielu etapach kariery aktywowały udane powroty na scenę. Tak więc album Here It Is: A Tribute to Leonard Cohen [2022], nie jest niczym odkrywczym, niemniej jednak ciekawy dobór utworów, mocna lista wykonawców, jak również nazwiska wybitnych instrumentalistów dowodzonych przez Larry’ego Kleina w roli producenta, natychmiast przyciąga uwagę. Leonard Cohen i Larry Klein byli dobrymi kumplami i przez ostatnie dwie dekady życia piosenkarza, ich artystyczne i towarzyskie drogi wielokrotnie się krzyżowały. Z kolei sam Klein ma ciekawy życiorys. Znakomity basista rozpoczynał karierę, grając u boku Joe Hubbarda i Wayne Shortera, ale jego zainteresowania często wychodziły poza jazzowy mainstream. Pu...

Damon Albarn , to nie tylko żywa legenda popkultury (Blur, Gorillaz), ale przede wszystkim z perspektywy Brytyjczyków, skarb narodowy o międzynarodowej sile rażenia. Człowiek-instytucja o wielu artystycznych twarzach, przekuwa niespożytą energię w wizję świata bez granic, w ciągle odnawiającym się projekcie Africa Express , czerpiącym z bogactwa kultury muzycznej RPA. Cały pomysł, zdaje się być współczesnym odpowiednikiem koncepcji Petera Gabriela, który z niewielką pomocą przyjaciół wymyślił WOMAD i uruchomił Real World Records .  Sesje nagraniowe najnowszej odsłony Africa Express – Egoli [2019], trwały przez tydzień w Johannesburgu, dokąd Damon Albarn zabrał Gruffa Rhysa (Super Furry Animals) i Nicka Zinnera (Yeah Yeah Yeahs). Reprezentanci kultury zachodu, spotkali się tam między innymi z damskim triem ludowym Mahotella Queens , legendarnym gitarzystą Phuzekhemisi , producentem electro Otim Alpha i raperką Moonchild Sanelly . Praca Alrbana ograniczyła się do roli n...

Jedną z głównych bolączek epoki Spotify jest to, że muzyka jest wszędzie i dociera do nas w zupełnie chaotyczny sposób. Wszyscy żyjemy na tle niekończącej się muzycznej tapety. Dokuczliwy podkład podąża za nami, gdziekolwiek się udajemy – od galerii handlowej po restaurację, imprezy sportowe i park miejski. Jedynym sposobem na zagłuszenie tej irytującej kakofonii jest zanurzenie się we własnej ścieżce dźwiękowej dostrojonej do własnych potrzeb i zablokowanie reszty świata.  Kiedy producent i mistrz konsolety studyjnej, Brian Eno pracował nad Ambient 1: Music for Airports [1978] miał ambicję stworzenia muzyki, która poprzez rozproszoną horyzontalną formę słuchania zneutralizuje nerwowy puls terminalu lotniczego. Popularna seria Ambient , była po raz pierwszy aranżowana z myślą o konkretnych zastosowaniach: tworzenia podkładów dźwiękowych praktycznie do wszystkiego – od lotnisk, po wybrane krajobrazy, a nawet księżycowe misje z nadrzędnym celem wyciszenia emocji i zas...