Wszystko, co nazywamy życiem

To nie jest głos, który powali skalą czy nadzwyczajnymi możliwościami – raczej oczaruje ciepłem i wyjątkową muzykalnością. U Jordana Rakei, nowozelandzkiego multiinstrumentalisty osiadłego w Londynie, rzeczy dzieją się na drugim i trzecim planie. Już debiut Cloak [2016], zwraca uwagę aranżacyjnym wyczuciem perfekcyjnie rozwiniętym na płycie Wallflower [2017]. Warto się przy niej zatrzymać, chociażby dla utworu Lucid, świetnie oddającego istotę szkieletowych umiejętności kompozytorskich muzyka, gdzie bezbłędnie osadzona linia wokalu pełni rolę sennego przewodnika po aranżacyjnych subtelnościach:

Z kolei album Orgin [2019], rozwija zamysł stylistyczny utrwalający soulowo-funkowe inklinacje Jordana Rakei. Krążąc wokół estetyki Steely Dan, artysta luźno wiąże poszczególne utwory tematyką coraz bardziej natrętnej obecności mediów społecznościowych. Misternie potraktowane aranżacje wysuwają się tutaj na pierwszy plan. Złożone bogactwo faktur onieśmiela kunsztem, a jednocześnie nadzwyczajną lekkością. Dobrym przykładem jest utwór Wildfire, zbudowany na pulsującym rytmie, atrakcyjnej linii melodycznej i cudnie dryfującym przebiegu:

Cykl popularnej serii płyt Late Night Tales, prowokuje Jordana Rakei do szerokiej współpracy z liczną grupą znanych artystów z kręgu muzyki niezależnej, czego rezultatem jest tegoroczna, wiosenna kompilacja Late Night Tales: Jordan Rakei [2021]. Kierując się wybitnie nocnym charakterem całego pomysłu, wspólne dzieło muzyków nowego pokolenia nabiera tutaj lunatycznych właściwości prowadzących słuchacza przez wyrafinowany miks klasycznego soulu, folku i jazzu, zanurzonego w poświacie współczesnej elektroniki. Utwór Virtual U, efektownie łączy istotę całego przedsięwzięcia z zamiłowaniem Jordana Rakei do konstruowania delikatnych, soulowych pejzaży:

Ale główną siłą sprawczą dzisiejszego wpisu jest wydany w ostatnich dniach, pełnowymiarowy album Jordana Rakei – What We Call Life [2021], który już po pierwszym przesłuchaniu sprawia wrażenie osobistej, dalece intymnej podróży w głąb samego siebie. Tematyka nowych utworów odzwierciedla zmianę paradygmatu artysty – teraz, zauważalnie skierowanego na zewnątrz, co ilustruje warstwa liryczna nagrania Family, otwierającego album. "Chciałem pokonać moją barierę wrażliwości i być naprawdę szczerym. Chodzi o rozwód moich rodziców we wczesnych latach mojego dzieciństwa, ale wciąż kocham ich bez względu na wszystko" – wyjaśnia Rakei. Emocjonalny tekst piosenki, scalają wpływy muzyki soulowej i plamy elektroniki, podczas, gdy wysoki falset artysty i głęboka linia basu, tworzą kontrastowe spektrum nagrania.

Rakei czynnie praktykujący medytację, był ciekawy możliwości wykorzystania terapii do dalszej pracy nad sobą. W trakcie tego procesu zaczął studiować wzorce lęków i związanych z nimi reakcji, a także zajął się swoją irracjonalną ptasią fobią – strachem często związanym z nieprzewidywalnością, co szybko przekształciło się w impuls twórczy obejmujący nowe teksty, muzykę, jak również elementy wizualne płyty. "Kiedy to przerabiałem, uświadomiłem sobie, że chciałbym opowiedzieć o różnych lekcjach, których nauczyłem się podczas terapii własną muzyką: o moim wczesnym dzieciństwie, moich relacjach z rodzicami i rodzeństwem, usamodzielnianiu się w Londynie, byciu mężem, zrozumieniu, jak moje małżeństwo ma się do związku, jaki tworzyli moi rodzice" – relacjonuje Rakei.

What We Call Life, wydaje się być w pełni ukształtowaną wypowiedzią artysty, który dopiero teraz zaczyna pokazywać, co naprawdę ma do zaoferowania. Mam do niego większe zaufanie niż do większości wschodzących muzyków nowego pokolenia, ze względu na ponadprzeciętną wrażliwość, w tym przypadku, umożliwiającą przekształcenie popowej produkcji w afirmatywne dzieło życiowego realizmu. O ile dwie poprzednie płyty miały introspekcyjny charakter, What We Call Life przenosi frustracje Jordana poza prywatną strefę komfortu, poruszając tematy osobiste w pełni zrozumiałe dla współczesnej tożsamości kulturowej. Chęć rzucenia sobie wyzwania, by stworzyć bardziej koncepcyjny album, zachęciła muzyka do napisania natychmiastowych, bardziej wpływowych piosenek. Rezultatem jest ważna, bogata, wielobarwna płyta, która jest demonstracją rosnącego potencjału Rakei.

Ocena: ✪✪✪✪✪✪✪✪☆☆ 7.6/10

Photo: Joseph Bishop