Ścieżkami Karine Polwart

Minął niespełna rok od kiedy Karine Polwart wydała A Pocket of Wind Resistance [2017], zachwycający wybór ballad, które powstały z leśnego runa szkockiej prowincji, tworząc eteryczną więź pomiędzy leczniczymi właściwościami mchu, migrującym ptactwem a naturalnym cyklem narodzin i śmierci. Najnowsze dzieło Karine Polwart Laws Of Motion [2018] zaczyna się tam, gdzie ubiegłoroczny A Pocket of Wind Resistance nieoczekiwanie kończy swój bieg, proponując utwory wykorzystujące moc poetyckiej narracji w obliczu zmian i politycznej bezmyślności współczesnego świata.

Laws Of Motion zbudowany jest z konwencjonalnych piosenek. Jeśli chodzi o ich aranżacyjną strukturę, część z nich powstało we współpracy z Martinem Greenem z Lau. Pozostałe nagrania współtworzą muzyczni partnerzy Karine – jej brat Steven Polwart na gitarze i wokalu, oraz Inge Thomson na akordeonie i perkusji. Piosenki w warstwie lirycznej nawiązują do motywów wojny, zniszczenia, oraz negatywnych konsekwencji wynikających z wyboru głupich polityków. Jeśli brzmi to zbyt dosadnie, nie ma się czego obawiać. Karine Polwart jest mistrzynią w układaniu poetyckich struktur z wykorzystaniem ukrytych historii sprytnie powiązanych z zapomnianą przeszłością.

W I Burn But I Am Not Consumed filigranowa poetka walczy z przygniatającą potęgą Donalda Trumpa za pośrednictwem jej szkockich przodków, cytując rodzinne motto. Dla kontrastu Matsuo's Welcome To Muckhart przypomina niezwykłą historię Shinzaburo Matsuo, który opuścił Japonię po utracie rodziny w wielkim trzęsieniu ziemi w 1923 roku, przybywając do Clackmannanshire, gdzie zajmował się słynnym japońskim ogrodem w Cowden Castle. Z kolei Ophelię wyróżnia folkowy motyw, tęskna gitara, akordeon i tekst, w którym: czerwony pył wieje przez słońce, w następstwie zmian klimatycznych. Suitcase to wielowarstwowa ballada o dyslokacji i separacji. Poprzez prosty rekwizyt, jakim jest walizka, odnosi się wprost do efektów polityki emigracyjnej współczesnego świata.

Pomysłowość Karine Polwart w obrębie płyty Laws Of Motion ma nieskrępowany charakter. Szkocki pejzaż i świat przyrody przeplata wspomnienie wojny i obserwacja smutnej rzeczywistości, czego następstwem jest album niezwykle skupiony, niemalże mrowiący kręgosłup. To sugestywny portret naszych czasów.

Trzeba posłuchać: Ophelia, Laws Of Motion, The Robin

Ocena: ✪✪✪✪✪✪✪☆☆☆ 7/10
Photo: Global Net