Człowiek żyje?

Podczas zaawansowanej pracy nad trzecim albumem Archy Marchalla – brytyjskiego muzyka, wokalisty, autora tekstów i producenta występującego pod pseudonimem King Krule, w jego życiu nastąpiła istotna zmiana. Po raz pierwszy został ojcem i jeśli posiadane potomstwa ma ożywić jego twórczość, to na zauważalne wyniki będziemy musieli jeszcze trochę poczekać. 

Projekt King Krule – Man Alive! [2020] jest następnym krokiem po świetnie przyjętej płycie The Ooz [2017], w głąb mrocznych zakamarków artystycznej osobowości londyńczyka. Album kontynuuje przenikliwą wiwisekcję stanu umysłu mieszkańców wielkich miast. Jest żywym zapisem zasłyszanych rozmów dryfujących przez metropolitalną mgłę. To przejmująca galeria klipów z życia połączona czasem i duchem – osobliwy kolaż miejskiego niepokoju, niezadowolenia i nieufności. 

Smolista gęstość nagrań i nisko zawieszona linia basu, przypomina turniej zapaśniczy – morderczą rywalizację ponurych tekstur z ulotnymi cząstkami gitarowych melodii. Postrzępione szepty nieznanych głosów pojawiają się i równie szybko znikają w magmie impresjonistycznych bitów. Duszna, grobowa narracja podkreśla ekspresję nagrań, ale pozostawia też miejsce na symboliczną chwilę optymizmu w singlu Stoned Again. Od strony lirycznej, tematyka utworów krąży wokół wszechobecnej paranoi w Supermarché, poprzez niską samoocenę w Underclass, do uczucia trwałej izolacji w Perfecto Miserable. Uwagę przykuwa krótka miniatura (Don't Let The Dragon) Draag On. Poprzez metaforę urojonego niebieskiego smoka opisuje stan silnego uzależnienia, wyobcowania i lęku przed światem zewnętrznym, podkreślonego ślimaczącym się spowolnieniem i lekko pływającą, zahaczającą o jazzowe nuty ścieżką gitary. Ból towarzyszący tej piosence jest niemal fizyczny. 

Na słuchaczy gotowych zmierzyć się z zawartością Man Alive!, czeka mroczna surowa prawda. King Krule jest jednym z niewielu artystów gotowych spojrzeć jej w oczy.

Ocena: ✪✪✪✪✪✪✪☆☆☆ 7/10
Photo: Robert Gil