Wbudowana usterka



Mieszkający w Atenach Will Westerman – piosenkarz, muzyk i autor tekstów, nie może uciec od natłoku dokuczliwych myśli. Zastanawia się jak zbudować sensowne życie, w narastającym szaleństwie współczesnego świata. An In Built Fault [2023] to pewnie wykonana ewolucja brzmienia Westermana, bardziej odważna muzycznie niż jego debiut – ekspresyjna, a zarazem lirycznie wrażliwa; snująca zawiłe narracje o samotności, izolacji i nieudanych związkach. Atrakcyjność An In Built Fault tkwi w niekonwencjonalnych strukturach melodycznych, nieustannie obracających się wokół bogactwa początkowo niedostrzegalnych wariacji harmonicznych. Ponieważ fragmentaryczne śledzenie płyty raczej nie przyniesie satysfakcji, trzeba do jej zawartości podejść z większym zaangażowaniem. Poszczególne utwory są wciągającym ćwiczeniem z warstwowego odkrywania i zachwytu. Przypominają małe pochodnie rozświetlające zagmatwane drogi życiowych wyborów.


Westermana cechuje delikatny, przemyślany styl pisania piosenek. W obrębie An In Built Fault artyście udało się połączyć melodyczną wrażliwość, z elementami muzyki improwizowanej punktowo uwalniającej poczucie zagęszczenia. Dodaje to utworom pilności zwiększającej emocjonalną siłę płyty. Projekt manifestuje również rosnący wpływ estetyki Marka Hollisa przemycony głównie w luźniejszych strukturach: starannym rozmieszczeniu dźwięków, wyczuciu przestrzeni i bardziej impresjonistycznym stylu. Lirycznie, Westerman interesuje się cierpieniem w sposób refleksyjny lub intelektualny. Muzyk porusza liczne, zazwyczaj bolesne tematy, ale odmawia jasnych odpowiedzi. Woli namalować scenę i pozostawić słuchaczy z własnymi przemyśleniami. Pozbawiona ozdobników sterylność jego głosu, kontrastuje z rozproszoną naturą wybranych melodii i rytmów. Tylko w chwilach przywołujących medytacyjne uniesienia, ścieżka wokalu nabiera wyraźnie ciepłej barwy, jak w utworze Give otwierającym album.

Świadomość Westermana jest jawnie klaustrofobicznym miejscem ze złowieszczym monologiem wewnętrznym i zdrowym sceptycyzmem wobec polityki, technologii i złudnych zdobyczy socjalnych. Jednak najlepiej wypadają piosenki zwracające się do wewnątrz: Potrzebowałem pomocy / Wsparcie w ogóle nie pomogło / Mam tylko siebie / Teraz nawet to wydaje się efemeryczne – śpiewa Westerman zrezygnowanym głosem w Help Didn't Help At All mimowolnie uznając, że bezradność jest nieodłączną cechą człowieka. Tekst utworu finałowego Pilot Was A Dancer: Czy jestem ostatnim żyjącym? / Tylko niebo wysoko nade mną / Tylko morze na dole / Trzymając własne ramię / Relikt z czyjegoś snu / lub najbardziej wolny umysł, jaki kiedykolwiek istniał ... przypomina, że wciąż istnieją sposoby na pokonanie kłopotów – nawet gdyby miały to być tylko marzenia. Z takim podejściem An In Built Fault działając jak skuteczny rozpraszacz gorszych dni, staje się wiarygodnym towarzyszem każdego, kto próbuje stawić czoła przygnębieniu. 



Partisan Records, 2023
Foto: Westerman art

Komentarze

  1. < kantor wymiany >11 maja, 2023

    Na Give, duch Marka Hollisa jest obecny w każdej sekundzie nagrania, nawet w głosie Westermana. Jestem mile zaskoczony poziomem tej płyty, zdecydowanie moje klimaty.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paradoksalnie ten "poziom", staje się przeszkodą w dotarciu Westermana do szerszej publiczności. Szkoda, bo według mnie rzecz wielce wartościowa.

      Usuń
  2. STRADIVARIUS14 maja, 2023

    Dopiero kilka podejść przekonało mnie do "An In Built Fault". Płyta odkrywa się stopniowo. Teksty trochę zagmatwane, ale muzyczne haczyki czyhają w każdym utworze - to na plus.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz