Markomania

  Osiemdziesięcioletni Pharoah Sanders jako kluczowy saksofonista kosmicznej odysei Johna Coltrane'a, partner uduchowionych poszukiwań Alice Coltrane i formacji Sun Ra, pozostaje ostatnim arbitrem i żywą legendą spiritual jazzu. Na płycie Floating Points, Pharoah Sanders & The London Symphony Orchestra – Promises [2021], Sanders po kilkunastu latach kontemplacyjnej izolacji wraca jako jeden z trzech równoprawnych filarów definiujących niezwykłe dzieło złożone z elementów muzyki klasycznej, jazzu i elektroniki. Brytyjczyk Sam Shepherd  –   twórca całego zamieszania i założyciel ruchomej formacji Floating Points , w dziewięciu krokach Promises  wzbrania się przed umieszczeniem własnych pomysłów w nostalgicznej strefie free jazzu. Z udziałem sekcji smyczkowej The London Symphony Orchestra  tworzy absorbujące pejzaże dźwiękowe umożliwiające muzykom przejście w brzmienia, tryby i nastroje, leżące poza ich strefami komfortu.  Album jest wyjątkowym przeży...

  Jak brzmiałby trip-hop, gdyby Bristol lat 90, nie był wylęgarnią tego gatunku i rozwijał się równolegle z hip-hopem, powiedzmy dekadę wcześniej? Czy Londyn, jako stolica europejskiej popkultury, byłby lustrzanym odbiciem tego, co działo się wówczas na nowojorskim Bronksie? A co by było, gdyby zespół Gorillaz zaczynał wtedy karierę i nie nosiłby cienia przeszłości Blur? To zestaw pytań, jakie zadałem sobie kilka lat temu, słuchając debiutu londyńskiej formacji Otzeki – Falling Out: Te dziwnie powykręcane "gdybania", ożyły wraz z premierą nowego albumu Otzeki – Now Is a Long Time [2021], na którym duet kuzynów ponownie łączy siły, tworząc plątaninę dźwięków idealnie pasujących do przytoczonych wyżej sugestii. Niezależnie od tego, czy ich twórczość stanowi tło dla wielkomiejskich pubów, czy jest kluczowym ogniwem nagłośnienia tanecznego parkietu, elektroniczny duet Otzeki pozostaje niejednoznaczny, jeśli chodzi o twardo postawione pytanie, czym dokładnie jest ich muzyka.  ...

Właśnie mija dekada, od kiedy australijska formacja The Paper Kites , przebojem wdarła się do świadomości słuchaczy singlem Bloom , uświadamiając nam przy okazji, jak wiele się zmieniło od tamtego czasu. Roses [2021], to piąty album zespołu świętującego dziesięciolecie doręczania muzyki będącej sumą wszystkich melancholijnych tęsknot, jakich możemy oczekiwać od zespołu, dla którego folkowe wzorce od zawsze były podstawą twórczości. Zapewne większość kapel zadowoliłby kwintet muzyków, z którego zaangażowania mógłby czerpać dowolną ilość pomysłów. Inaczej jest w przypadku The Paper Kites. Na potrzeby wydawnictwa, członkowie zespołu skrzyknęli międzynarodowy skład utalentowanych wokalistek nowego pokolenia, których współudział zasilił każde, z dziesięciu utworów projektu. I chociaż, nie jest to patent szczególnie odkrywczy, to rezultatem jest sprawnie wyprodukowany album zrodzony z folkowego tworzywa, nasycony urokliwym charakterem i dziesięcioma odrębnymi historiami do opowied...

  Portugalskie fado narodziło się wśród marynarzy w portowych barach, na początku lat trzydziestych ubiegłego wieku, ale w szerszym kontekście zostało zauważone, gdy Amáliia Rodrigues  wstrząsnęła fanów osobowością sceniczną i szczególną barwą głosu, przez sześć dziesięcioleci z powodzeniem rozsławiając nowe zjawisko, daleko poza granice Portugalii. Dyktatura wojskowa zapoczątkowana bezkrwawym zamachem stanu w 1974 roku, uznała fado za część swojej nacjonalistycznej tożsamości, więc wielu Portugalczyków porzuciło muzykę, którą utożsamiali z autorytaryzmem. Gdy wspomnienia o reżimie zniknęły, nowe pokolenie artystów, na nowo odkryło specyficzną odrębność fado i ponownie włączyło gatunek do narodowej tradycji, promowanej w ramach międzynarodowego festiwalu Word Music. W 1999 roku, na koncercie poświęconym pamięci Amálii Rodrigues, pojawiła się młoda piosenkarka Mariza , która swoim kunsztem wokalnym, bardzo szybko zdobyła uznanie i stała się czołową ambasadorką fado, występującą...

W kilku fragmentach płyty An Overview on Phenomenal Nature [2021] dobiega nas powtarzający się monolog ochroniarza z muzeum sztuki Met Breuera na Manhattanie: ...  a więc to są prawdziwe rzeczy, które się zdarzają . Osobą żywo zainteresowaną wypowiedzią pracownika i nagrywającą notatkę głosową jest Cassandra Jenkins – piosenkarka i autorka tekstów z Nowego Jorku, w równym stopniu pochłonięta zbieraniem różnych historii, jak ich opowiadaniem. Jenkins intuicyjnie uruchamia dyktafon, kiedy ludzie poprzedzają swoje myśli – gdy wyczuwa, że rozmówca zamierza wyjawić coś intymnego, uczciwego, a zarazem pożytecznego. Drugi album amerykanki wypełniony ludźmi, historiami, cytatami i dialogami, łączy szereg luźno płynących obserwacji. Postaci An Overview on Phenomenal Nature  często mają imiona: David, Warren, Gray, Darryl, Lola, Peri, Hailey Gates. Niektóre z nich – jak Gates, są bohaterami całych piosenek, podczas gdy inni pojawiają się w migawkowych scenach. Oś liryczna płyty, krąży ...

  W ciągu długiej imponującej kariery szkocki Mogwai  doczekał statusu zasłużonego weterana sceny rockowej. Praca nad własnymi płytami, specyficznym brzmieniem, a potem ścieżkami muzycznymi do seriali i filmów dokumentalnych, zagwarantowała formacji natychmiastową rozpoznawalność. Na osi czasu, pionierzy post-rocka zadbali o naturalną ekspansję swojej muzyki, stopniowo wprowadzając do miksu nowe elementy dźwiękowe. Nie gubiąc własnej tożsamości, najnowszy album Mogwai – As the Love Continues [2021], wychodzi naprzeciw oczekiwaniom współczesnego odbiorcy, aplikując zaawansowane elementy elektroniki i popową wrażliwość, która w ostatnich latach stała się u nich bardziej zauważalna. Po drodze pojawia się kilka nowych patentów, jednak są one na bieżąco absorbowane przez zaawansowaną produkcję. Mogwai, nie zaprzestał pisać muzyki oprawionej w silne emocje, ale poboczne projekty wyraźnie poszerzyły horyzonty twórcze zespołu pod względem aranżacyjnym. Ich paleta brzmieniowa powięk...