Markomania

Słuchacze, którzy znają twórczość brytyjskiego saksofonisty Binkera Goldinga z jego licznych kontekstów free jazzowych lub duetów z Elliotem Galvinem czy Mosesem Boydem będą tutaj mile zaskoczeni, bo na Dream Like A Dogwood Wild Boy [2022], solowej płycie tego utalentowanego jazzmana, zebrało się wystarczająco dużo kreatywnych pomysłów, żeby podążając śladem jego twórczości zauważyć, że idziemy już inną drogą. Tym razem kierunek, w jakim Golding zmierza to folk, blues i Americana widziane przez pryzmat jazzu. Saksofonista niezaprzeczalnie ma silną osobowość sceniczną. W przeszłości jego zadziorne, ekspansywne brzmienie potrafiło zdominować wypowiedzi muzyków towarzyszących – tutaj, ta przypadłość znika. W utworze ( Take Me To The ) Wide open lows otwierającym album, pierwsze dźwięki jakie słyszymy, należą do gitary slide. Grający na niej Billy Adamson dla wielu słuchaczy może być znakiem zapytania, ale muzyk ma ogromne doświadczenie sesyjne i w obrębie płyty okazał się kluczowym pa...

Czasami rzeczy nie są tym, czym się nam wydają i brzmi to całkiem sensownie, kiedy pomyślimy o formacji Robocobra Quartet z Belfastu – bo szeroko zakrojone improwizacje dotykające struktur jazzowych oraz przesiąknięte ironią eksperymenty stylistyczne są podstawowym napędem grupy, celowo sprzecznym z ich postpunkowymi korzeniami. Eklektyczna, nad wyraz swobodna natura twórczości Robocobra Quartet pozwala muzykom luźno przechodzić od chwil radości do nagłych wybuchów furii, tworząc unikalne brzmienie przywołujące Fugazi, Talking Heads czy współczesne zespoły, takie jak Squid i Black Country, New Road . Dla tych, którzy jeszcze nie słyszeli Robocobry, nowy album Living Isn't Easy [2022] będzie doskonałym wprowadzeniem do ich złożonego świata skupionego wokół ekspresji wokalnej perkusisty i lidera zespołu, Chrisa W. Ryana. Jego społeczno-polityczne melodeklamacje przeplatane szybującymi wzlotami i okazjonalnie zgryźliwym humorem, oplata pajęczyna zręcznych struktur aranżacyjnych. Ży...

Zwłaszcza o tej porze roku – w połowie czerwca. Gdy w Polsce wybucha pełnia lata, w Australii zaczyna się kalendarzowa zima trwająca do końca sierpnia. Nie, żeby zaraz sypało śniegiem. Mieszkańcom Sydney rzadko zdarza się lepić bałwana, a jeśli już, to z mokrego z piasku na plaży Bondi Beach. Zima na wschodnim wybrzeżu przypomina naszą jesień. Za dnia jest przyjemnie, chociaż czasami lubi intensywnie popadać. Jednak wieczorem warto pamiętać o ciepłym swetrze, butelce miejscowego Shiraz i kilku wyschniętych polanach na małe przydomowe ognisko. Tyle wystarczy, żeby obudzić artystyczną duszę i przekierować radar w stronę australijskiej sceny muzycznej – tej alternatywnej, wydobytej z drugiego planu. Muzyka Riley’go Pearce – pochodzącego z Perth niezależnego wykonawcy nowego pokolenia, rozciąga przed nami szeroką panoramę skupionych obserwacji. W atmosferze jego debiutu The Water & The Rough [2022] dostrzeżemy swobodę i aranżacyjną biegłość, będącą świadectwem tego, z jaką łatwością ...

Brian Jackson zyskał mityczny status wśród sympatyków muzyki dzięki pionierskiej pracy z Gilem Scott-Heronem w latach 70., gdzie jego popisy na flecie i pianinie elektrycznym w utworach Pieces of Man  i Save The Children zdefiniowały brzmienie epoki. Dziesięć lat później nagrywał z Kool & The Gang, Willem Downingiem (którego debiutancki album wyprodukował), Royem Ayersem i Gwen Guthrie, a także z wieloma innymi artystami. Podczas gdy wielu muzyków-weteranów ma tendencję do utrwalania dźwięków, które spopularyzowały ich sukces, Brian Jackson na płycie nagranej po dwudziestu latach milczenia przypomina, że pozostaje artystą skutecznym, niezależnym, witalnym, nadal mającym wpływ na współczesne oblicze muzyki soulowej. Bezpośrednim impulsem do realizacji nowego projektu This Is Brian Jackson [2022], była propozycja złożona przez Daniela Collás'a – nowojorskiego producenta, kompozytora i założyciela Phenomenal Handclap Band , który postanowił album wyprodukować. Na początku przy...

Yakhal' Inkomo to okrzyk wolności sprytnie przemycony w jazzowym opakowaniu. Saksofonista tenorowy Winston " Mankunku " Ngozi , nie wybrał tytułu debiutanckiej płyty przypadkowo: odnosi się do ryku byka prowadzonego na rzeź. Czy cenzorzy w Pretorii zrozumieli aluzyjne znaczenie tej nazwy? Mało prawdopodobne. W 1968 roku życie kreatywnego afrykańskiego jazzmana w RPA było, delikatnie mówiąc, poważnym wyzwaniem. Ale Mankunku wraz z grupą przyjaciół udało się pokonać wszystkie przeszkody i opublikować materiał, którego pilne, odkrywcze brzmienie stało się poszukiwaną sensacją wychodzącą daleko poza granice RPA. Wznowiona tydzień temu winylowa wersja płyty Mankunku Quartet – Yakhal' Inkomo ( special edition ), zawiera oryginalny materiał zarejestrowany 23 lipca 1968 roku w Manley van Niekerk Studios w Johannesburgu. W sesji wzięli udział znakomici muzycy: Agrippa Magwaza na basie, perkusista Early Mabuza i pianista Lionel Pillay. Nagrania dokonał Dave Challen, a prod...

Członkami zespołu Dos Santos z Chicago są muzycy pochodzący z Meksyku, Panamy i Portoryko. Ich ubiegłoroczny album City of Mirrors [2021], zbudował sugestywną więź pomiędzy rytmicznymi elementami muzyki latynoskiej a gitarową psychodelią dotykającą art-rockowych schematów. Atmosfera płyty manifestowała szeroką przestrzeń, w której wymienione elementy mogły zaistnieć w swobodnych, często nieprzewidywalnych przeplotach harmonicznych. Solowy album perkusisty Dos Santos, Daniela Villarreala – Panamá 77 [2022] idzie o krok dalej, zbliżając się do improwizowanych struktur jazzowych. Pochodzący z Panamy Daniel Villarreal od dawna jest barwną i powszechnie lubianą postacią na chicagowskiej scenie muzycznej. Ale dla lokalnej grupy artystów nowego pokolenia, to przede wszystkim niezawodny perkusista, potrafiący odnaleźć się w dowolnych konfiguracjach stylistycznych. Jeszcze w latach 90, był zapalonym członkiem kilku formacji punkowych, później cenionym dj-em, a obecnie specjalizuje się w rytm...