Markomania

Irlandia oddycha muzyką, a ślady tradycyjnych utworów przenikają lokalne społeczności do tego stopnia, że niemożliwe jest oddzielenie doznań artystycznych od niuansów codziennego życia. Stanowi to podstawę szczególnej – bo prawie rodzinnej atmosfery, jaką można zaobserwować w obrębie kulturotwórczych ośrodków Dublina i Galway . Od dwóch dekad postać Adriana Crowleya – poety, folkowego twórcy i gawędziarza, utożsamiana jest z klasyką irlandzkiej piosenki pubowej. Matowy baryton artysty i powściągliwa elegancja – to jego uwodzicielska broń, za którą kryją się przenikliwe, autorskie teksty. Dziewiąty album The Watchful Eye of the Stars [2021], rozpoczynają słowa utworu Northbound Stowaway : Dzień pierwszy, ukradłem na pokładzie statku płynącego na północ / Nikt nie widział mnie ani mojego cienia . I tyle wystarczy, żeby już do końca płyty zostać pod wpływem magicznych zaklęć artysty. Ballada opowiada o morskiej wyprawie, podczas której cień poety obserwuje rzeczywistość, w kilku przedz...

  Elena Tonra – autorka tekstów, założycielka i wokalistka brytyjskiej formacji Daughter , wznowiła debiutancką płytę wydaną pod pseudonimem Ex: Re [2018], aby przedstawić reinterpretację własnych utworów. Głęboko osobiste piosenki Tonry dokumentujące czas po zakończeniu związku, zostały stworzone w poczuciu pilnej, oczyszczającej potrzeby uwolnienia się od natręctw toksycznych myśli. Projekt Ex:Re with 12 Ensemble [2021], nagrany we współpracy z uznaną kompozytorką muzyki klasycznej Josephine Stephenson i dwunastoosobową orkiestrą smyczkową 12 Ensemble , subtelnie modyfikuje oryginalne nagrania, zwiększając paletę emocji podkreślających wagę tekstów Eleny. W obrębie  Ex:Re with 12 Ensemble , wrażliwość piosenkarki unosi się bardzo wysoko. Kobiecy stłumiony gniew, znajduje tutaj ujście w wibracjach wokali, za którymi podążają ofensywne wypady instrumentów smyczkowych. Dusząca, pandemiczna izolacja układa dodatkową warstwę znaczeń na lirycznej tkance utworów, podczas gdy sk...

  Z pomocą fanom w pokonaniu negatywnych emocji związanych z covidem, przychodzą artyści z najwyższej półki. Legendarny frontman Rolling Stones – Mick Jagger oraz Dave Grohl – perkusista Nirvany, a obecnie lider zespołu Foo Fighters połączyli siły, aby wspólnie nagrać piosenkę Eazy Sleazy . Inicjatywa wyszła od Jaggera, który w domowej izolacji przygotował demo nagrania. Utwór został wyprodukowany przez Matta Clifforda , mającego długą historię współpracy ze Stonsami. Rolą producenta, było sprawne przerzucanie plików cyfrowych pomiędzy artystami oraz końcowy miks.  Eazy Sleazy otwiera gwałtowny wybuch perkusji Grohla, który również dodaje zgrabny gitarowy riff oraz linię basu i pozwala Jaggerowi robić to, co potrafi najlepiej – to znaczy, być główną atrakcją. Charakterystyczny głos wokalisty zaskakuje niebywałą czytelnością. Rok poza trasami koncertowymi najpewniej zregenerował siły muzyka, bo ten oprócz śpiewu cały czas energicznie podryguje i robi to podobnie, jak w latac...

Większość debiutujących kapel rockowych prędzej zakończy działalność, niż doczeka jakiejkolwiek reakcji na opublikowany pierwszy singiel. Ale chłopakom z Greta Van Fleet poszło gładko. Wydana wiosną 2017 roku, niepozorna EPka Black Smoke Rising zawierająca ognisty singiel Highway Tune , niespodziewanie podbiła czołówki światowych list przebojów. Wysyp prestiżowych nagród podkręcił zainteresowanie zespołem do tego stopnia, że wytwórnia Lava Records zdecydowała się na pośpieszne, jesienne wydanie albumu From The Fires , uzupełniając tracklistę czterech znanych już utworów, o kolejne premierowe nagrania. Ale nie obyło się bez kontrowersji. Zespół bez ogródek czerpiący inspiracje z dorobku Led Zeppelin, szybko stał się zakładnikiem wielkości tytanowego sterowca zajadle atakowanym przez rockowych purystów. Oliwy do ognia dolała pamiętna recenzja Jeremy’ego D. Larsona zamieszczona na łamach opiniotwórczego magazynu Pitchwork, z okazji wydania drugiej płyty Greta Van Fleet – Anthem of the ...

  Szwedzki kompozytor i autor tekstów Emil Svanängen , nie jest nowicjuszem. Artysta występujący pod pseudonimem Loney Dear , nagrał osiem krążków z różnym skutkiem podejmujących próbę stworzenia doskonałości. Jak na ironię, na swojej dziewiątej płycie A Lantern And A Bell [2021], muzyk odnalazł drogę do nirwany, upraszczając wszystko, co ma wpływ na brzmienie i produkcję. Do studia wszedł tylko w towarzystwie producenta – Emanuela Lundgrena i nagrał zestaw piosenek sprowadzonych do ich najprostszej, minimalistycznej formy. Niespełna półgodzinny materiał zawiera ścieżki wokalu Svanängena, któremu towarzyszy akompaniament fortepianu, kontrabas i dyskretna elektronika. To uwodzicielska kolekcja szczególnie delikatnych kompozycji z mnogością niuansów, będących idealnym tłem dla gasnącego zmierzchu lub nieśmiałego poranka. Wachlarz utworów A Lantern and a Bell jest luźno powiązany z motywami morskimi, ale zamiast zanurzyć się w wodzie, jest nasycony subtelnym zapachem nadmorskiej br...

  GY!BE :  Pisaliśmy to głównie w drodze, kiedy było trochę luzu. A potem nagrywaliśmy to w maskach, zdystansowani, na początku drugiej fali. Później przyszła jesień. Zachód słońca był niemożliwie pomarańczowy. Próbowaliśmy podliczyć rachunki, uginając się pod ciężarem zmartwień, dyskomfortu i zdumienia.  Po raz pierwszy od dłuższego czasu odpaliliśmy krótkofalówki, żeby sprawdzić, jak wiele rzeczy się zmieniło. Pastorzy apokalipsy wciąż tam byli, ale krzyczeli: TERAZ CZASY KOŃCA, gdy kiedyś grzmieli: WKRÓTCE KONIEC CZASÓW.  Pasmo transmisji zautomatyzowanych sił zbrojnych ma teraz większą przepustowość. Wiele częstotliwości to tylko impulsy narastających białych zakłóceń – cyfrowe instrukcje zarządzające stanem różnych maszyn śledzących i zabijających ...  a ojcowie z krótkofalówek rozmawiają ze sobą całą noc: o ich umierających żonach, o tym, co jedli na obiad, i co zrobią ze swoimi spluwami, gdy nadejdzie Antifa.  *  *  *  Po kilku latach ...

Ryley Walker mieszka obecnie w Nowym Jorku, ale serce jego twórczości bije w Chicago. Jego mistrzowski album Course In Fable [2021], czerpie z urodzajnej sceny tego miasta i odnosi się do lat 90, kiedy takie zespoły jak: Tortoise, The Sea and Cake i Gastr del Sol, twórczo nasycały chicagowski underground elementami indie-rocka, jazzu czy popu. Ale piosenki Walkera, to oczywiście znacznie więcej. Jego przełomowa płyta  Primrose Green [2015], czerpała inspiracje z brytyjskiego folku i rocka progresywnego. Od tego momentu, każdy nowy projekt muzyka nabierał pewności siebie, zarażał specyficzną atmosferą i aranżacyjnym kunsztem. Nie inaczej jest na Course In Fable . To wspaniała kolekcja niezwykłych nagrań, pełnych wyobraźni i nieskończonych możliwości.  Album wyprodukowany i zmiksowany przez Johna McEntire'a , jednego z legendarnych architektów chicagowskiego brzmienia i wsparty udziałem wieloletnich muzyków Ryley Walkera, już od pierwszych taktów Striking Down Your Big Premier...